De vakantie mug.

Sinds een aantal maanden ben ik in het buitengebied ergens in Nederland genietend van al dat er is en dat is veel. Maar dat terzijde. Ik heb ook hier, geprezen zij mijn leef tijd en de klokken tijd, de tijd aan mezelf. Van sommige dingen die ik dagelijks, soms meermaals per dag opmerk, maak ik een soortement studie. Zo ook van insecten. Sommige waarneembare zijn kruipend, zoals mieren, torretjes, slakken, sommige vliegend. Het meest wat mij 'raakte' zijn de vliegende. Dan constateer ik, de blauwe vlieg die ik zelf zo genoemd heb en die nooit zoemt of zingt. Hij kondigt zich helemaal niet aan. Die landt op de tafel met een forse duik, marcheert op zijn eentje heen en weer als een kolonne 4-daagse wandelaars, scant het hele oppervlak, denkt er het zijne van en vertrekt. Deze landt nooit op mij. De Dagvlieg die ik elke dag zie en yes yes, ook hoor aankomen, die landt op iets bloots van mijn lijf. Struint dan het hele oppervlak af, stopt telkens als er iets, des vliegs, eetbaars te ontdekken valt en zoekt daarna verzadigd het luchtruim. Leuk om te zien, geen probleem.

Maar en dit is iets voor iedereen die houdt van zijn familieleden, buren, kennissen, vijanden enzovoort. Er bestaan drie soorten muggen. Let op ! Drie soorten, t.w. de: Almug - Nogmug - Weermug. De Almug is inniemini. Je hoort haar, tenminsten, ik heb hen nog niet gehoord en mijn gehoor functioneert prima ondanks mijn leeftijd, niet, Je ziet hem/haar nauwelijks, maar je voelt hem/haar wel. Hij/zij pikt een heel laf pikje. Je krijgt er geen zgn. muggenbult van, maar wel een rose plek die jeukt. De Nogmug is nu op moment aktueel en heel aktief. Deze is ietsjes groter dan de Almug, eveneens volkomen kleurloos, maar te horen. Ik hoor ze van 500m afstand aankomen, maar ik blijf heel heel rustig, hmm...hmm Ze steken heel heel erg giga laf. Zo laf, daar heb ik geen woorden voor. Mij steken ze niet, want...juist ja. Het resultaat van steken zie ik bij anderen, namelijk ik zie een giga bult ontstaan. De Nogmug is tot medio september aktief aanwezig. Maar de Weermug is zich nu reeds achter de schermen, aan het voorbereiden. De Weermug benadert de grootte van een kleine vlieg. Je ziet hem goed, want zijn doorzichtige vleugeltjes weerkaatsen het licht van de omgeving. Deze is, ja wel, heel goed te horen. Niet van verre, maar van een meter of anderhalf. Nu heb ik te maken met de Nogmug en ik kon mij niet onttrekken aan de gedachten: Ik snap absoluut niet waarom dit wezen bestaat. Niks aan om te zien. Ze vliegen ook niet leuk, anders kan dat wellicht bekoren. Ze huppelen soortement als: God mag weten wat ze eigenlijk willen. Ze maken een compleet doelloze verlaten indruk, terwijl ze nooit, echt nooit, alleen zijn. Zo van: Mammie, mammie, waar ben je, wat gaan we doen, gaan wij links of rechts of zo of zo, nee wil ik niet, nee mammie, niks aan, ik wil steken mammie. En ondertussen steken ze je verr... Ja.Ik heb er iets op gevonden. Het werkt. Als ik buiten ben en dat ben ik altijd want ik zit in het buitengebied, dan is het eerste wat ik zeg: Mugjes. .. dat zeg ik eerst heel lief om ze te lokken, dan op z'n Limburgs/Brabants : Alle muggen van deze plek, deze omgeving, deze regio, deze hele provincie, thuis blijven, nu, er dreigt een enorm groot gevaar op doodslag code rood (mijn kleren zijn n.l.rood). Nou, dat helpt, geen mug te bekennen. Als er toch brutale Nogmuggen opduiken, zeg ik heel gebiedend: Hup naar je moeder. Sommigen hebben geen moeder of zijn zelf moeder dat merk ik gauw genoeg want dan vertrekken ze n.l. niet. Dan zeg ik: Flikker op. En dan nog niet luisteren? Daar staat de doodstraf op. Pats : ' Terug naar je Schepper jij'.

Iedereen een heel fijne zomer en fijne vrije tijd toegewenst.